sümük

sümük
I
сущ. кость:
1. отдельная составная часть скелета позвоночных животных и человека. анат. Alın sümüyü лобная кость, almacıq sümüyü скуловая кость, baldır sümüyü берцовая кость, bilək sümükləri запястные кости, büzdüm sümüyü копчиковая кость, qabırğa sümüyü реберная кость, ənsə sümüyü затылочная кость, incik sümüyü малоберцовая кость, yanaq sümüyü щечная кость, kəllə sümükləri черепные кости, gicgah sümüyü височная кость, omba sümüyü крестцовая кость, təpə sümüyü теменная кость, sümük yumşalması размягчение кости, sümük çatlaması трещина костей, sümük calağı пересадка костей, sümüyün sınması перелом кости, sümüyün dağılması разрушение кости, sümüyün bitişməsi сращение кости
2. клыки, бивни некоторых животных, употребляемые на поделки. Fil sümüyü слоновая кость
II
прил.
1. костный:
1) относящийся к кости. анат. Sümük boşluğu костная полость, sümük iliyi костный мозг, sümük kanalcıqları костные канальцы, sümük maddəsi костное вещество, sümük toxuması костная ткань; мед. sümük vərəmi костный туберкулёз (туберкулёз кости), sümük döyənəyi костная мозоль, sümük iltihabı костное воспаление (воспаление кости)
2) изготовленный, добитый из кости. Sümük yapışqanı костный клей, sümük külü костная зола
2. костяной:
1) сделанный из кости. Sümük dəstə (tutqac) костяная рукоятка, sümük düymə костяная пуговица
2) добываемый из кости (костей) животных. Sümük unu костяная мука
◊ sümüyü (sümükləri) oynamaq, sümüyünə düşmək прийтись по душе, быть по сердцу (о плясовой, танцевальной музыке); soyuq (şaxta) sümüyümə işləyib холод (мороз) пробрал до костей; sümüyü dərisinə yapışıb кожа да кости, одни кости; sümüyü sürmə olmaq стареть, постареть; шутл. sümük azarına tutulmaq о склонности к чему-л. (обычно к отрицательному); sümükləri sayılır об очень худом человеке: одни кости; sümük sındırıb nədə зубы съел, собаку съел на чём; sümükləri hələ bərkiməyib кости у него еще не окрепли, он ещё молод; sümükləri çıxmaq исхудать; sümüklərini qızdırmaq греть кости; sümüklərini qırmaq (sındırmaq) пересчитать кости; bir dəri, bir sümük кожа да кости, одни кости, живые мощи; bıçaq sümüyə dirənib (dayanıb) о крайне безвыходном положении, о последней, крайней степени терпения, отчаяния: чаша терпения переполнилась; ağzına sümük atmaq kimin подмазать кого, дать взятку к ому

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Полезное


Смотреть что такое "sümük" в других словарях:

  • sümük — is. 1. İnsan və onurğalı heyvan skeletinin ayrı ayrı tərkib hissəsi. Qol sümüyü. Baldır sümüyü. – <İmanqulunun> bədəni elə tərpənirdi ki, elə bil heç sümüyü yox idi. Ç.. <Məsmə> özünü bərkə verən kimi kürəklərindən ağrı qopur,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sümük — is., ğü Sümük doku hücrelerinin ve üzerinde bulunan bezlerin, doku yüzünde nemli, akıcı, kaygan bir tabaka oluşturan salgısı Birleşik Sözler sümük doku …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • SÜMUK — Yüce olmak, yükselmek. * Uzamak …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • sümük doku — is., anat. Üzerinde çok sayıda ince memecik ve salgı bezi delikleri bulunan, iç organları kaplayan koruyucu doku, mukoza …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • sür-sümük — top. İri və xırda sümüklər. Adama elə gəlirdi ki, <Karlın> tərpənən kimi bütün sür sümüyü bəndlərindən aralanıb töküləcəkdir. Ə. Ə.. // Ümumiyyətlə, sümüklər, sümük qırıntıları. Bu ət deyil, sürsümükdür. – Bu işıldayanlar yaz balıq ovu… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sümbəsümük — (Bərdə) uşaq oyunu adı. – Sümbəsümükdə sümüy atıllar, so:ra tapıllar …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ZENİN — Sümük …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • sümkürük — sümük. tükürük …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • müqəvva — is. <ər.> 1. İçi boşaldılıb qurudulmuş heyvan və ya quş gövdəsi; oyuq. Heyvan müqəvvası. Quş müqəvvası. – Gülüstan xala balağın dərisinə otdan samandan təpib, ağacdan qılça qayırıb balağı andıran bir müqəvva düzəltmişdi. S. R.. 2. məc. Quru …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sümüksü — sf. Sümük özelliğinde olan, sümüğe benzer, sümük gibi Birleşik Sözler sümüksü zar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • əzm — ə. 1) niyyət, qəsd; 2) hərəkət, gediş. Əzmi rah yola düşmə ə. sümük. Əzmi rəmim çürük sümük …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»